Bioasekuracja. Co to jest?
O bioasekuracji drobiu
Hodowcy drobiu traktują zdrowie i bezpieczeństwo zwierząt priorytetowo.
Bioasekuracja to tzw. biologiczna ochrona polegająca na zabezpieczeniu drobiu poprzez stosowanie środków zapobiegawczych i sanitarnych na terenie gospodarstwa, jak i w jego najbliższym otoczeniu.
Przestrzeganie zasad bioasekuracji ma na celu m.in. zmniejszenie ilości wystąpienia czynników chorobotwórczych oraz poprawienie stanu zdrowia zwierząt.
Zwierzęta nie chorują, ponieważ podawane są im leki i antybiotyki. TO MIT!
Stosowanie się do zasad bioasekuracji pozwala zabezpieczyć zwierzęta i zmniejszyć szansę wytępienia chorób do minimum. Podawanie leków odbywa się tylko w przypadku gdy lekarz weterynarii stwierdzi taką potrzebę. Zapobieganie powstawaniu chorób jest najlepszym możliwym rozwiązaniem.
Bioasekuracja ma realny wpływ na zdrowie zwierząt, udowodniono jej działanie jako jednego z czynników zmniejszających możliwość rozwoju chorób w hodowlach. Zasady bioasekuracji związane są ze stosowaniem najlepszych praktyk, wpływających na poprawię bezpieczeństwa biologicznego.
Bioasekuracja w zakresie hodowli drobiu obejmuje zasady:
- dbanie o odpowiednią ilość miejsca dla drobiu (nieprzekraczanie maksymalnego zagęszczenia),
- zapewnienie prawidłowych warunków środowiskowych (kontrola i gwarantowanie odpowiedniego natężenia światła, temperatury, wilgotności, cyrkulacji powietrza),
- oddzielenie od siebie stad, wraz z zapewnieniem osobnego żywienia i narzędzi,
- stosowanie zasady „cały kurnik pełen lub cały kurnik pusty”,
- stosowanie zabezpieczeń przed dzikim ptactwem uniemożliwiających dostęp do zwierząt i paszy,
- stosowanie zabezpieczeń terenu gospodarstwa przed gryzoniami i owadami,
- przeprowadzanie regularnie i każdorazowo w przypadku wystąpienia potrzeby deratyzacji oraz dezynsekcji
- prowadzenie rzetelnej dokumentacji dotyczącej bioasekuracji, dezynfekcji, deratyzacji, oczyszczania i odkażania
- prowadzenie spis wejść osób trzecich na teren gospodarstwa.
Bioasekuracja w zakresie pomieszczeń dla drobiu:
- budowanie kurników z bezpiecznych dla drobiu materiałów, nadających się do czyszczenia i odkażania,
- regularne mycie i dezynfekcja kurników, stodół i wiat,
- zabezpieczanie i dezynfekcja ściółki w kurnikach,
- stosowanie mat i śluz dezynfekcyjnych przed wejściem do budynków oraz na teren hodowli,
- zabezpieczenie terenu przed wejściem osób nieupoważnionych,
- budowanie zabezpieczeń przed zwierzętami spoza gospodarstwa.
Bioasekuracja w zakresie personelu:
- ścisła kontrola i ograniczenie dostępu upoważnionych ludzi,
- stosowanie jednorazowego, ochronnego obuwia i odzieży przy każdorazowym wejściu do kurnika,
- szkolenia z zasad higieny i bezpieczeństwa,
- posiadanie aktualnych badań.
Bioasekuracja w zakresie transportu:
- transport drobiu zgodne z przepisami,
- odkażanie kół przed wjazdem na teren hodowli,
- mycie i dezynfekcja sprzętu oraz samochodu po każdym transporcie,
- odkażanie sprzętu po każdym transporcie.
Stosowanie się do zasad bioasekuracji, właściwe zażądanie oraz przestrzeganie bezpieczeństwa biologicznego przyczynia się do poprawy stanu zdrowia zwierząt. Każda hodowla musi spełniać wymagania regulowane przez prawo polskie i Unii Europejskiej oraz stosować się do zaleceń Głównego Inspektora Weterynarii.
Bezpieczeństwo pracującego personelu i zdrowie zwierząt jest priorytetem.
